دانمارک و زبان دانمارکی

دانمارکی زبان رسمی دانمارک و همچنین جزایر فارو است و توسط حدود شش میلیون نفر صحبت می‌شود، که حدود ۵.۶ میلیون نفر از آن‌ها زبان مادری دانمارکی را به کار می‌برند. زبان دانمارکی همچنین در گرینلند، ایسلند و شمال آلمان نیز زبان اقلیت است. این زبان به خانواده زبان‌های هندواروپایی تعلق دارد، اما به خصوص به عنوان یک زبان ژرمانی شمالی شناخته می‌شود. به دلیل توانایی هم زبانی‌شان، دانمارکی به همراه سوئدی و نروژی به عنوان بخشی از گروه زبانی اسکاندیناوی معروف هستند. به این معنا که افراد حداقل یکی از این سه زبان قادر به درک همه سه به نسبت بیشتر یا کمتر هستند. همچنین زبان رسمی شورای نوردی اتحادیه اروپا است و در جوامع دانمارکی در ایالات متحده، کانادا و آرژانتین نیز صحبت می‌شود.
یادگیری زبان دانمارکی در کشورهای همسایه نیز کاربردی است! زیرا دانمارکی شامل عناصری از سوئدی، نروژی، آلمانی و انگلیسی به صورتی متوسط است، یادگیری دانمارکی پایه عالی برای یادگیری زبان‌های کشورهای همسایه دانمارک محسوب می‌شود. حتی یادگیری زبان‌های کشورهای دورتر نیز ممکن است آسان‌تر شود، زیرا اگر تلفظ دانمارکی را مسلط شوید، می‌توانید هر چیز دیگری را نیز مسلط شوید.
دانمارک و جامعه رفاهی آن همچنان برای بسیاری از افراد در سراسر جهان جذاب است، بنابراین اگر روزی رویای زندگی در دانمارک را دارید، یادگیری زبان دانمارکی بدون شک به شما افتخار می‌آورد، زیرا دانمارکی‌ها دوست دارند که افراد وقت خود را صرف یادگیری زبان دانمارکی کنند که تعدادی بسیار کمتر نسبت به انگلیسی صحبت می‌شود. یادگیری دانمارکی به شما امکان می‌دهد که فرصت‌های بیشتری برای درک عمیق‌تر از این کشور زیبا و جذاب و مردم آن پیدا کنید.

تاریخ طولانی دانمارکی

تاریخ زبان دانمارکی به سالهای ۸ قرن برمی‌گردد، جایی که زبان پروتو-نورس، زبان گرمانیک مشترک اسکاندیناوی درآن زمان، به نورس باستان تکامل پیدا کرد و به سرانجام به دو گونه مشابه‌ترین، یعنی نورس باستان شرقی و نورس باستان غربی تقسیم شد. این تقسیم تنها به وسیله تغییرات دیفتونگ آن‌ها ایجاد شده بود. در شرق دانمارک، این گونه به نام نورس باستان شرقی شناخته می‌شد و با استفاده از الفبایی که شامل ۱۶ حرف یا رونهای الفبای فوتارک جوان بود، نوشته می‌شد.

بعضی از رونها، مثل رونهای واکه u و i، برای مجموعه‌هایی از فونم‌ها به کار می‌رفتند زیرا تعداد محدودی از رونها وجود داشت. در سوئد، نورس باستان شرقی به نام رونهای سوئدی شناخته می‌شد، اما این دو گونه تا قرن ۱۲ میلادی به نظر مشابه بودند. با این حال، به دلیل سفرهای گسترده وایکینگ‌ها برای تجارت، جنگ، کاوش و غیره در طول دوره وایکینگ، نورس باستان شرقی نیز یک‌بار در شمال‌شرقی شهرستان‌های انگلیس به عنوان وایکینگ‌های دانمارکی کالنیزه شده بود.

کلمات زیادی که امروزه در زبان انگلیسی استفاده می‌شود، به واقع از نورس باستان شرقی مشتق شده‌اند. به عنوان مثال، “تخم‌مرغ” از “æg” و “چاقو” (kniv) می‌آید. در آخرین دوران قرون وسطی، رونه‌ها به طور کامل توسط حروف لاتین جایگزین شدند که با معرفی مسیحیت همراه شد. در این نقطه، دانمارکی نیز به شدت تحت تأثیر آلمانی پایین به دلیل مهاجرت تاجران و صنعتگران از شمال آلمان قرار گرفت. این مهاجرت دلیل پیوستن آلمانی‌ها به کانسیلری بود. اما امروزه، واژگان اصلی زبان دانمارکی هنوز هم از اصل نوردی است. با این حال، از دهه ۱۹۵۰، واژگان انگلیسی نیز در این زبان وجود دارند و در زمینه کسب و کار و زندگی روزمره مورد استفاده قرار می گیرند.

اقتصاد دانمارک

طول ده سال گذشته، نرخ رشد سالانه اقتصاد دانمارک میانگین 0.85٪ بوده است که متأسفانه به نظر می‌رسد که گرایش کلی در کشورهای اتحادیه اروپا باشد. اقتصاد اسکاندیناوی به طور کلی هنوز به نظر می‌آید که بهتر از دیگران باشد، اما زمان‌های ناپایدار نیز تأثیر گذاشته‌اند.

آموزش در دانمارک

آموزش در دانمارک، نرخ گرایش به نوشتار حدود 99٪ برای هر دو جنس نزدیک به 15 یا 16 سال است و آموزش اجباری است. تقریباً همه مؤسسات آموزشی توسط دولت تأمین مالی می شود و بنابراین رایگان هستند. مدارس خصوصی که در دانمارک سنت دارند، رایگان نیستند اما هنوز هم توسط 13٪ از تمام کودکان در سطح مدرسه ابتدایی حضور دارند. حدود 82٪ از جوانان نیز بعد از سال‌های اجباری تحصیل، به تحصیلات بیشتری می‌پردازند. در زمینه دانشگاه‌ها، یک سیستم بدون شهریه برای همه دانشجوها اعمال می‌شود.

همچنین دانشجویان بالای 18 سال حاضر به مدارس ثانویه و عالی، تمام شهروندان دانمارک و همچنین بسیاری از افراد دیگر که با معیارهای خاصی همخوانی دارند، موظف به ارائه “SU” یا “پشتیبانی آموزشی دولت” هستند. این یک کمک مالی ماهانه با پایه ای که از 2860 تا 5753 کرون دانمارکی (DKK)، معادل 517 تا 1045 دلار آمریکا است، است. دانشجوها می‌توانند با توجه به وضعیت خانوادگی، مشکلات جسمی و یا والدین تک والدین از کمک‌های اضافی نیز بهره‌مند شوند. اجتماعیاً این موجب کاهش نیاز به کار کردن در ساعات زیاد در یک شغل پاره‌وقت می‌شود و بیشتر وقت برای تمرکز بر روی تحصیل فراهم می‌آورد.